Konya'da 10 yaşında iş aramaya çıkan Abdullah Özpınar (52), saatçi dükkanında yazan ‘eleman aranıyor' yazısı ile saatçilik mesleği ile tanıştı. 42 yıldır aynı aşkla ve heyecanla dükkanına gelerek saatleri tamir eden Özpınar, çok sevdiği saatler için şiir bile yazdı. Şimdilerde hayatını paylaştığı eşinin yardımı ile tarihi eser niteliğindeki ve çalar saatleri tamir eden Özpınar, müşterilerinin kendisine yurt dışından bile ulaştığını ifade etti. Özpınar, mesleğine elinin tuttuğu sürece ömrünün sonuna kadar devam edeceğini, en büyük arzusunun zanaatını gelecek nesillere aktarmak olduğunu belirtti.

“En çok çalar saatler ve tarih eser saatlerimiz var”
Saatçilik mesleği ile tanışma hikayesini anlatan Abdullah Özpınar, “10 yaşında iş aramaya çıkmıştım. Saatçinin camında ‘eleman aranıyor' diye yazıyor. Girdim başladım. Ustam kalfa arıyormuş, ‘kalfa aranıyormuş' dedim. Ustam da ‘sen kalfa mısın?' dedi. ‘Daha yeni başlayacağım' dedim, o şekilde başladık. Her türlü saati ustalıkla yaparız. Parçası olduğu sürece yapamayacağımız saat yok. Dükkanımda şu anda en çok çalar saatler ve tarih eser saatlerimiz var. İnsanların hatırası olan saatleri çok defa tamir ederek onların mutluluğuna şahit olduk” dedi.

“Her yerden saat getiren oluyor”
Müşterilerinin kendisine yurt dışından bile ulaştığını ifade eden Özpınar, “Müşterilerimden yurt dışından bile saat getiren oluyor. Dedelerinin, babalarının, annelerinin saatlerini bize emanet ediyorlar. Meraklı olan getiriyor, koleksiyoncular getiriyor. Kısacası her yerden saat getiren oluyor. Çünkü usta olmadığı için arayıp bizi buluyorlar. Bir saat bize ilk geldiğinde kapağını açarım. Arızasını bulmaya çalışırım. Arızasını tespit ederim. Arıza kendini hemen belli eder. Eski el yapımı saatler bizi çok zorluyor. Onların parçaları biraz zor, parça olmadığı için de tamir ederken zorlanıyoruz. Parçaları olsa bu saatlerde de hiçbir sıkıntı olmuyor” şeklinde konuştu.

“Saatleri seçerken kalitesine bakıyoruz”
Dükkanında bir çok tarihi saatin de bulunduğu belirten Özpınar, “Bu saat 150 yıllık Fransız bir saat ve el yapımıdır. Gümüş kasa, porselen kadran bu saatler çok eski ve özel saatler. Bir müşteri bu saati getirmişti satmak için ben de aldım, tamir ettim. Bu saatin fiyatı ise 100 bin lira civarındadır. Haddinden fazla yoğunluk var. Saatleri seçerken kalitesine bakıyoruz. O tarz saatleri tamir etmeyi seviyorum” diye konuştu.

“Eşim olmasa ben dükkana bile gelmem”
Özpınar, çırak bulunmadığını ve kendisinin çırağının eşi olduğunu söyleyerek, “Çırak bulunmuyor. Eskiden biz meslek öğrenmek için 6 ay para almadan çalıştık. Her ne kadar akıllı saatler de çıksa mekanik işi bitmez. Hatta gün geçtikçe daha da değerleniyor. Ustalar da yok artık. Biz kalfayken eski ustalarımız derdi ‘siz ileride çok değerli olacaksınız' diye. Gerçekten de öyle oldu çünkü çırak yetişmiyor. Eşim olmasa ben dükkana bile gelmem. Engelli olduğum için eşim ile gelip gitmem lazım. Dükkanda da bana yardımcı oluyor” ifadelerini kullandı.

“Saatleri tamir edebiliyoruz ama zamanı tamir edemiyoruz”
Gençlere de tavsiye veren Özpınar, saatleri tamir edebildiğini ama zamanı tamir edemediğini ifade ederek, “Gençler çalışsınlar, para pek fazla bakmasınlar. Meslek öğrenmek için çabalasınlar. Buldukları mesleğe ise sonuna kadar devam etsinler. Bizim yanımıza çok gelen var. Benimle yaşıt olanlar bu mesleği merak edip öğrenmek istiyor. Ama o yaştan sonra da öğrenemezler ki. Ben bile daha öğrenemedim bu mesleği, çok eksik yanım var. Mesleğimi seviyorum. İyi ki bu mesleği seçmişim. Elim ayağım tutuğu sürece de bu mesleği devam ettireceğim. Saatleri tamir edebiliyoruz ama zamanı tamir edemiyoruz. Zaman çok başka bir şey” dedi.