Alman fizikçi Werner Heisenberg’in ‘Belirsizlik İlkesine’ göre, elektron bulutunda elektronun nerede ortaya çıkacağını asla bilemeyiz. Yine de ortaya ‘hiçlikten bir şey’ çıkar. İşte kuantum fiziğinin bu kadar heyecan verici ve öngörülemez olmasının nedeni de budur.
Çünkü iki farklı evren;
İki farklı çalışan dünya var…
Gözlersen; madde görünen evren ve klasik fizik kuralları geçerli,
Gözlemeyi bıraktığında; enerji kuantum alanı, kuantum fiziği kuralları geçerli.
Ve hatta gözlediğinde sadece olasılıklardan birini maddeye çeviriyorsun; diğer olasılıklar yok olmuyor onlar da var evrende…
Büyüleyici değil mi? Durun bitmedi;
Ve gözlediğin evren gerçeğin sadece 10 üzeri -12 si kadarcık.
Elektron her zaman fiziksel bir madde değildir, aslında daha ziyade yani %99.999999999999 kadar oldukça büyük bir oranda dalganın enerjisi ya da olasılık olarak var olur ve sadece bir gözlemcinin gözlem eylemi ile ortaya çıkar. Bir gözlemci yani zihin bunu aradığında, yönlendirilmiş enerji olan gözlem eylemi tüm potansiyel enerjinin bir elektrona yani beş duyumuzla algılayabileceğimiz ‘maddeye’ dönüşmesine neden olur. Böylece sonsuz olasılıklar aleminden yani bir bilinmeyenden bir bilineni oluşturup, uzay ve zaman içinde yer alır hale getiririz. Peki, ya diğer olasılıklara ne olur? Onlar da evren de yok olmazlar, senin tarafından gözlenmediği için enerji boyutu ile evrende varlığını sürüdürürler.
Konuyu biraz daha açalım. Ne zaman gözlemci yani zihin gözlemeyi bırakırsa, elektron tekrar doğal haline olasılığa yani dalga fonksiyonuna dönüşür. Başka bir deyişle elektron tekrar enerjiye dönüşür ve bir bilinmeyen olarak kendi gündemine geri döner. Enerji ve olasılık olduğunda ise yerelliğini yani beş duyumuzla fark edebileceğimiz halini kaybeder.
Kuantum aleminde zihin ve madde birbirinden ayrılamaz. Dolayısıyla Newton fiziği ‘öngörülebilir - madde’ olanın dünyasıysa, Kuantum da ‘öngörülemez’ olanın dünyasıdır diyebiliriz.
İşte bunun içindir ki insanoğlunun ulaşabileceği en son makam olan ‘HİÇLİK’ önemli bir mevkidir. Ve bu önemli makam olan kuantum alanını ancak; ‘hiçbiri, hiç kimse, hiç bir şey, hiç bir yer ve hiç bir zaman’ boyutuna yani frekans alanına girebildiğimizde deneyimleyebiliriz.
Bu sebeple hayattan amaç ‘HİÇ’ olmaktır…