“Globalizmin, küreselliğin dayattığı moda artık bu. Bundan başkası fasarya” diyor Özel…
Sert mi oldu?
*
Devam da ediyor;
“İnsanlar artık aya, güneşe, Lât ve Menat putuna tapmıyorlar; ama devlet adamlarına, piyasaya, makinelere, teşkilatlara tapıyorlar.”
Dahası da var;
“Her şeyin bir fiyatı vardır.
‘Size huzur verdim’ diyenler, bizden ne aldıklarını da söylesinler…”
*
Söylediklerinden hangisine yanlış diyebiliriz?
Ortak mefkûreler (davalar) savrulmuş gitmiş…
İlk ısırığı ya da tekmeyi biz atmışız, savunduğumuz için yüceldiğimiz ne varsa hepsi şimdi gönüllerden çok uzakta, kod yüksekliklerini kendi ellerimizle düşürmüşüz…
*
Millet hafızası sıfırlanmış gibi…
Varsa, yoksa; “Geçim derdi dini”
*
Bizi biz yapan ve milyonlarcamızı aynı safta tutan ortak değerlerimizin en büyük iki düşmanı var şimdi;
Reel Politik (Siyaset ile ahlak arasına kesin bir ayırım olduğu varsayımına dayanarak, devlet politikalarını ahlaki kaygılardan arındırarak siyasal kararların gücün gereklerine göre ayarlanması gerektiğini ve yegâne ölçünün başarı olduğunu ileri süren yaklaşım...)
*
Diğeri;
Konjonktürel (Ekonomik, sosyal, politik alanlarda istatistiklerden, olgulardan, nesnel durumlardan yararlanarak olayların gelecekteki gelişimiyle ilgili tahmin...)
*
Her türlü imansızlığımıza, Kur‘an ahlakıyla her çelişkimize muhteşem bir kılıf…
İçimizi ezen, vicdanımızı yaralayan, dünyaya geliş gayemizi ısırık ısırık bitiren iki sihirli kelime… Tüm değerlerimizi geçim için ‘takas’ yoluyla teslim ettiğimiz dünya pazarında iki hileli tezgâh…
*
Bu iki tezgâhı yıkmadan, “Bundan sonra ne olacak?” sorusuna müspet yanıt vermek mümkün gözükmüyor…
Her şeyi Allah’tan bekleyen, Allah’ın beklentilerini görmezden gelen bu yeni “Geçim derdi dini” dünyamızı da, ahretlerimizi de ateşe veriyor…
Ben demiyorum Cenab-ı Hakk’ın kitabında yazıyor;
“Beni unutursanız [maddi ve manevi] rızıklarınızı kısarım.” (Taha; 124)
*
Konjonktüre, reel politik gözlüğü ile baktığın zaman, Allah nerede aklına geliyor?