13- CERRE ÇIKMAK: Osmanlı Dönemi Ramazan geleneklerinden biridir. Medrese tatilleri o dönemde Üç Aylarda olurdu. Bu tatillerde seçilmiş talebeler hem kendi bilgilerini güçlendirmek hem de halkı dini konularda aydınlatmak için imparatorluğun farklı bölgelerine gönderilirlerdi. Buna Cerre Çıkma adı verilmekteydi. Günümüzde ki staj uygulamasının benzeri bir uygulamaydı. Cerre anlam olarak kendine çekmek cezp etmek demektir.
14- KANDİL UÇURTMALARI: Teravih Namazı sonrası yapılan bir etkinlikti. Kandil uçurtmalarının iplerinin bir ucu minarelerin şerefelerine diğer ucu cami avlusunun şerefeye karşı bir yerinde yer alan kısma bağlanırdı. Uçurtmacı Teravihten sonra uçurtmayı uçurur, seyirciler cami avlusuna birikerek izlemeye başlarlardı. Uçurtmacı o anda kandil ipini avluya bağlı yere kadar salarmış. Seyredenler kandil kutusunun bir tarafına şeker vs. koyarak uçurtmacıya hediye gönderirlermiş.
15- OSMANLIDA İSİM TESMİYESİ (AD KOYMA) :Çocuk doğduktan üç gün sonra adı konulurdu. Babası yahut dedesi abdest alır Besmele ile odaya girerek ad koyma merasimine başlardı. Önce annenin hal ve hatırı sorulur, sonra kıbleye dönülüp diz çöküp oturulurdu. Çocuk kundaklı olarak kendisine verilir, Besmele ile dizine koyar ve Allah a şükredip Peygamberimi SAV salatı selam okunurdu. Çocuğun sağ kulağına Ezan ı Şerif okunup sonra konulacak isim üç defa söylenirdi. Üç kez de Kelime-i Şahadet telkin edilir tamamlanırdı. İsim Tesmiyesi bitince anneye saat yüzük vs. bir hediye verilirdi.
16- MAHYALAR: Günümüzde de devam eden bir Osmanlı geleneğidir. Günümüzde elektrik tesisatlar ile yapılan mahyalar o dönemlerde kandil kullanılarak zor şartlar altında yapılmaktaydı. Bu nedenle bir sanat olarak da anılmaktadır. Mahyacılar Ramazan Ayının her akşamı ayrı yazılar yazmak için uğraş verirlerdi. İftardan sonra yüzlerce kandilden oluşan mahyalar iki saat yanardı.
17- MERDİVENLER: Merdivenler kullanılırken belli kurallara dikkat edilirdi. Merdiven çıkarken beyler eşlerinin arkasından çıkarlardı. Bunun sebebi arkadan yabancı birinin çıkmasını önlemek ve düşme vs. bir durum olursa yardımcı olmaktı. İnerken de beyler önden hanımlar arkadan inerlerdi
18- ÇİÇEKLER: Evlerin balkon ve pencere kenarına konulan çiçekler renklerine göre anlamlar taşımaktaydı. Bir evin önünde sarıçiçekler varsa ev sahibinin hasta olduğunu ifade eder ve geçenlerin gürültü çıkarmadan sessiz geçmesini sağlardı. Kırmızı çiçek varsa evde bekar genç kız olduğunu ifade eder, sokaktan geçenlerin konuşmalarında dikkatli ve nazik olmaları beklenirdi.
19- KAHVEHANELER: Her mahallede mahalle halkına özel kahvehaneler bulunurdu. Bunun yanında gençlere özel kahvehanelerde bulunurdu. Aşçılar, arabacılar, hamallar, uşaklar vs. gibi meslek gruplarının kahvehaneleri olurdu. Burada işsizler iş bulmak için beklerlerdi. Kahve sahibi bir meslek erbabı işçi, aramak için gelirde bekleyenlerden bazılarını seçer ve onlara kesil olurdu.