Tarihten ders alalım; Osmanlı uğruna, hilafet uğruna, ümmet uğruna, vatan uğruna savaşa gidenlerin, şehit olanların çoğu Türkoğlu Türk olmasına rağmen, devleti yöneten saraydakilerin, yöneticilerin büyük çoğunluğu devşirmeydi. Milliyetçilik ile ırkçılık arasındaki farkı anlamadan büyüyen, gerek İslam düşmanı emperyalistler eliyle, gerekse ümmetçi görünen İslamcılar eliyle milliyetçilikten uzaklaştırılanların bunu öğrenmesi gerekiyor.
*
Çünkü bunlar Müslümanlaşmaya çalışırken Araplaştırıldıklarını fark edemedikleri gibi Osmanlıcılık maskesi altında Türk düşmanlığı edenlerin yalanlarına da kolayca kanıyorlar ve kandırılmış kafaları ile milliyetçiliği ayaklar altına alarak Türk milletini başka milletlerin ırkçı emellerine hizmetçi edecek yanlışlara düşüyorlar.
*
Osmanlı İmparatorluğunu parçalayıp yıkmak için Osmanlı coğrafyasındaki milletlerin ve halkların milliyetçi duygularını ırkçılık seviyesinde ayrılıkçılık için kullanan İslam düşmanları, Osmanlının yıkıntısı içinden milliyetçi duygular ile Türkiye Cumhuriyetini kuran kahramanları ırkçı olmakla suçladılar. Bunlara kanmak bir kafa karışıklığı veya cehalet değilse doğrudan ihanete hizmettir. Dikkatle üzerinde durulması gereken hayati bir sorun değil mi bu kadar kafa karışıklığı?
*
Milliyetçilik ile ırkçılığı aynı kefeye koyarak konuşanlar, ezberlediği sözleri manasını düşünmeden, sorgulamadan bilinçsizce tekrar edenler iyi niyetli de olsalar haine ve düşmana hizmet etmekteler. Kişinin duyduğu bir sözü doğruluğunu araştırmadan başkalarına aktarması ona yalan olarak, günah olarak yeter diyen hadis-i şerifi hatırlayalım.
*
Irkçılık ve milliyetçilik arasındaki fark çok incedir, yanlışlıkla karıştırılması normaldir ama bu yanlışlığın bedeli çok ağırdır. Bir de aramıza karışıp kasten yanlış konuşanların varlığı bu bedeli daha da ağırlaştırmaktadır. Bu ince farkı şöyle izah ediyorum.
*
"ırkçılık, milletim üstündür diyerek böbürlenmek ve diğer milletlere karşı efelenmek, kendini büyük göstermeye çalışmak, kibirlenmektir"… İslam’a göre günah olduğu gibi insanlığa göre de ayıptır. İnsani bir duygu değil daha ziyade hayvani, ilkel bir iç dürtüdür ırkçılık… Particilik, hemşericilik, cemaatçilik, tarikatçılık, akrabacılık, yandaşlık gibi şekillerde adam kayırmak da ırkçılığın şubeleridir.
*
"Milliyetçilik, milletimin üstün gelmesi için daha çok çalışmaktır, daha çok okumaktır, daha çok araştırmak, işin aslını anlamaya çalışmak ve milletine yararlı bir birey olmak gerektiği bilincini taşımaktır". Bunun günah bir yanı olmadığı gibi son derece insani bir duygudur. Kibir yoktur çaba vardır milliyetçilikte… Milletleri geliştiren bağımsızlık kurumunun kıvılcımıdır milliyetçilik duygusu.
*
Tarihten ders alalım, bugün dünyayı yöneten milletler dün, milliyetçiliği keşfetmiş ve bazen ırkçılığa da kayarak, temelde milliyetçi duyguların ateşi ile gelişmiş, kalkınmış ve güçlenmişlerdir. Bir dönem milliyetçilik sınırından taşarak, üstün ırk böbürlenmesi ile ırkçılık yapan Alman ve Japon milletleri tarihin en büyük cezalarını yemiş ve kendilerini yakmışlardır.
*
Bize düşen ırkçıların vahşi oyunlarına karşı uyanık olmaktır. Duyduklarımıza kanmak yerine işin aslını anlamaya çalışmaktır. Bunun yanında Ümmetçi görüntüsüne girerek, Osmanlıcılık maskesi takarak milliyetçi veya ülkücü düşmanlığı edenlere, Türk düşmanlığı edenlere karşı uyanık olmaktır. Aynı şekilde milliyetçi görünüp İslam düşmanlığı edenlere karşı da özel bir uyanık içinde olmamız gerekir.
*
Zira, müslümanlık hiçbir milletin tekelinde olmadığı gibi, günümüz şartlarında Türk düşmanlığı aslında İslam düşmanlığının ta kendisidir… İşin aslını arayanlara selam ve dua ile…