Hayvanlar aleminin en zeki ve sosyal canlıları arasında yer alan filler, yalnızca güçlü hafızalarıyla değil, derin duygusal dünyalarıyla da dikkat çekiyor. Özellikle anne filler, ölen yavrularının ardından gösterdikleri davranışlarla insanlara benzer yas tutma süreçleri sergiliyor.

Afrika ve Asya’da yapılan uzun soluklu gözlemlerde, yavrusunu kaybeden anne fillerin günlerce onun başında beklediği, hortumlarıyla yavrularının cansız bedenini okşadığı ve onları terk etmekte zorlandığı kaydedildi. Bazı durumlarda annelerin, yavrularını hortumlarıyla kaldırmaya çalıştığı, hatta vücutlarını gölgeleyerek güneşten korumaya çalıştığı bile görüldü.

Bilim insanları, bu davranışların yalnızca içgüdüsel değil, duygusal bağlılık ve bilinçli yas göstergesi olduğunu belirtiyor. Ayrıca ölen filin bulunduğu bölgeye zaman zaman geri dönülmesi ve diğer sürü üyelerinin de başında beklemesi, bu yasın kolektif bir ritüel olduğunu ortaya koyuyor.

Fillerin yas süreci sadece annelerle sınırlı değil. Sürüdeki diğer dişiler de ölen yavruya yaklaşarak onu kokluyor, hortumlarıyla dokunuyor ve sessizce etrafında duruyor. Bu davranışlar, empati ve sosyal bağlılık gibi ileri düzey duygusal özelliklerin fillerde de mevcut olduğunu gösteriyor.

Uzmanlara göre filler, yalnızca kaybı hissetmekle kalmıyor, aynı zamanda bunu ritüelleştirerek ifade ediyor. Bu da onların hayvanlar alemi içinde yalnızca zeka değil, duygusal zekâ açısından da öne çıkan türlerden biri olduğunu kanıtlıyor.

Yeryüzünde filler kadar yas tutan çok az canlı bulunuyor. Onların sessiz ama anlamlı veda ritüelleri, doğanın içindeki derin duygusal bağları bize yeniden hatırlatıyor.