Her İnsan kendi hayatına dikkat etse, kendini muhasebeye çekse
İçine düştüğü boşlukların, yaşadığı sıkıntıların, psikolojik bunalımların,
Bediüzzaman Hazretlerinin dediği gibi Sırat-ı müstakimden uzaklaşması nisbetinde arttığını idrak edecektir.

Şu hususu en baştan beyan etmeliyim ki, bu tespit, kulluğunun bilincinde bir hayat yaşayan ve Rabbine karşı ubudiyet vazifelerinin idrakinde olanlar için değildir.

Zira, Kulluk şuurunda olanların, içinde bulunduğu sıkıntılar, onları ahseni takvime ulaştıran bir terbiye vesilesidir.

Kulluk bilinç ve şuurunda olanlar için derdin kendisi devadır ve insanı, insan-i arşa çıkarmak için maddi manevi terbiye etmektir.

Ehl-i iman için musibetler, hakikatte musibet değil ki
vicdanlarını rahatsız etsin
...
Bilakis,
"Büyük felâketler, güler yüzlü intibahlar doğurur"
(Barla Lâhikası 223.sh - Risale-i Nur)
Kavlinde olduğu gibi , maddi manevi intibahların kapılarını açacak vesilelerdir

Fakat asıl mevzumuz şudur ki;

Sırat-ı müstakimden uzaklaşan, ehli iman dahi olsa, bu uzaklaşmanın hem şahsi hemde içtimai neticelerini menfi bir şekilde görecektir.

Bugün içinde yaşadığımız toplumdaki ahlaki çöküntü bunun en bariz delilidir.

Sırat-ı müstakimden uzaklaştıkça,
Vicdanlar feryat figan ediyor.

Cinayetler
Hırsızlıklar
Kavgalar
Ekonomik bunalımlar
Her tarafımızı saran ahlaki çöküntü
Her halde sırat-ı müstakimde olduğumuz için değildir.

Ferdi ve içtimai hayatımızda sırat-ı müstakim bizim için bir mihenk taşıdır.

Sırat-ı Müstakime yakınlaştıkça toparlanmalar, iyileşmeler başlar.

Ama uzaklaşmaya başladığımız zaman, kanserli hücrelerin insan vücudunu sarması gibi, kötülükler de toplumsal hayatımızın her tarafını işgal etmeye başlar.

Hastalık tedavi edilmezse, Hasta kanserden ölür
Toplumumuzun hastalıkları da belli, devasıda belli.

Biz yaşamak istiyoruz
Değerlerimize sahip çıkalım.
Hep birlikte bu hastalığı yenebiliriz.

Her Namazda Fatiha'da okuduğumuz Sırat-ı müstakim bizim selamet yolumuzdur.

Gayret bizden Muvaffakiyet Allah’tandır.