Bu hafta Konya’mızın kültür ve sanat alanında kazandığı bir eserden, Sabah Serçeleri, Helim Demirörs’ün şiir kitabından bahsetmek istiyorum.

Selçukya Kültür Sanat Derneği Yayınlarında çıkan Sabah Serçeleri şairin ilk kitabı. Buram buram Anadolu kokan şiirlerden oluşan kitabın tanıtım yazısından bir bölümle kısaca oluşum serüveninden bahsedelim.

“Bendeki şiir sevgisi, ortaokul ve lise yıllarımdan beri devam etmektedir. İçimdeki edep duygusu, edebiyat sevgisi, vatanıma, bayrağıma, milletime ve devletime olan aşkım ve özellikle de duygusal bir yapıda oluşum, şiir yazmama sebep olmuştur.”

Şair katıldığı Selçukya Kültür Sanat Derneğinin şiir akşamlarına katılmak suretiyle kendisini şiir okulu içinde bulduğunu ifade ederek en büyük feyiz kaynağı olarak şiir akşamlarını göstermektedir.
Kitap halk şiiri tarzında yazılmış, yaklaşık yüz on beş şiirden ve yüz yirmi sekiz sayfadan oluşuyor. Şair kitabın içindeki şiirleri hakkında şöyle söylüyor.

Gurbette hasret çekenlere, sevgiye hasret kalanlara, sevgi ve muhabbet için bir beklenti içinde olanlara, mutluluğa kavuşmak isteyenlere SABAH SERÇELERİ aracılık eder inşallah.

İçindeki sevdadan, hasretten, kaygılardan bahsederken, şiirlerinde dağ, taş, köy gibi doğanın motiflerini bolca kullanmaktadır. Aynı zamanda kitabın okumasını ve editörlüğünü yapan Tayyar Yıldırım’ın birkaç cümle de olsa sözüne kulak vermek gerekir diye düşünüyorum.

…Edebiyatın asıl alanı “edep” olmakla birlikte şiir de onun alanına giren bir sanat dalıdır. Helim kardeşimin şiir sevgisinden öte, benim de doğduğum ve hayat koşullarını iliklerime kadar yaşadığım Toroslar geleneğine uygun tavırları, edepli bir insan oluşu ayrıca dikkatimi çekmişti. Özellikle şiir adeta onun hayat tarzı olmuş…

Aynı zamanda kitaba da ismini veren şiirini sizlerle paylaşmak istiyorum.

SABAH SERÇELERİ

Sabah serçeleri selam getirdi,
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?
Bu sıla hasreti beni bitirdi
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?

Gün doğar günüme pür kokusu yok,
Ay doğar geceme kâbuslarım çok,
Hevesim kalmadı, gönlümde bir ok
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?

Oyalama beni kaç bu sevdadan,
Gidenler gelmiyor geç bu sevdadan.
Yıllardır doymadı, aç bu sevdadan
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?

Oyunlar oynama benimle hayat!
Yaşım elli oldu ömürler bayat.
Biten yaprakları kopar kopar at!
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?

Ben de bilmiyorum, nere koşarım?
Ömür bitmez gibi her gün coşarım.
Önümde hep yokuş, durmam aşarım
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?

Akşamın tadı yok bir hüzün çöker,
Kaderde şaka yok boynumu büker.
Hep içim içime, içini döker
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?

Gördüm uzaklarda akıyor pınar,
Yüreğimde yangın sönmüyor yanar,
Doymak bilmez nefsim faniye kanar
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?

Halim, duymaz oldun baykuş sesini,
Kendine yar ettin dünya süsünü.
Bir tek anan vardı tutan yasını
Yaralı gönlüme bilmem ne desem?