1-İNSAN NEDİR VE NEDEN KENDİNİ SEVMELİDİR?

Hayat basit olgular üzerine kurulmuştur ve bu bir denge ile sağlanır.

Denge; İnsanın kendi özüyle ve dışarıdaki düzenle dengede olmasıyla varlık bulur.

İNSAN KÜÇÜK BİR EVRENDİR

Kendisi ile barışık, kendi potansiyelinin farkında ve kendisini seven bir insan içerideki dengeyi sağlayınca dışarıda da dengeyi sağlar. Dışarıda dengede olabilmek için kişinin önce kendini sevmesi gerekir. Bu bencillik değildir. Kültürel aktarımlarla kendimizin yerine hep başkalarını koymuşuzdur .Annemizi, babamızı, eşimizi, çocuğumuzu, dostumuzu, arkadaşımızı, işimizi, evimizi arabamızı....bağımlı olmakla bağlı olmak kavramları hep birbirine karışmıştır.

Sağlıklı ve dengede bağlar kurmak bir gönül hakikatidir. Kendinin önüne başka birilerini koymaksa kendi hakkına girmek ve gereğinden fazla vererek Allahçılık oynamaya kalkmaktır. HAYIR diyemeyerek belki de başkalarının sınavlarına müdahale ediyorsun. Bazen hayır demek kendine saygı duymanın ifadesi olabilir. Kulağa çok egoistçe geliyor fakat insanın hikayesi kendini sevmekle başlar ve Hak 'kı sevmekle son bulur. HAK'kı sevense yaratılan her şeyi sever.

Kendini sevmeyen kişi başkalarını da sevmez. Kendine değer vermeyen kişi başkalarına da değer vermez. Her insan hücre gibidir ve her hücre fıtratına uygun deneyim ve bilgileri toplar.

İnsanın doğru-yanlış yargısı ebeveynlerimizin güdülemesi, toplum baskısı, arkadaş çevresi ile gelebileceği gibi atalarımızdan da gelir ve bu görüş açılarımızı oluşturan karmik yapılarla da alakalıdır. Senin doğrunun başkasının yanlışı olması bundandır. Bu kalıpları kırma vakti geldi artık.

Gerçek ve sonsuz sevgi İNSAN 'ın içindedir. Bu kapı içten açılacaktır. Kendini sevmeyen bu kapıyı açamaz. Kendini bilmek imanın hakikatidir. Kendini bilen Rabbi'ni bilir. Tasavvufta akıl kalpten kaynaklanan feyiz ve ilhamdır. OKU kelimesi kişinin kendini okunmasıyla başlar. Akletmesiyle!!!

Varlık bir duruş meselesidir.

Bir kaynakta İNSAN çok güzel anlatılıyordu paylaşmak isterim.

"İNSAN 7 köşeli bir uçurtma gibidir.

Doğar CAN bulur. Büyür GÜÇ kazanır. Gücünü İKRAR' ından (verdiği kararlardan) alır. Kararları ADALETli ise ERDEMLİli olur. Adaletinde KEMALi bulursa KAMİL İNSAN olur. İşte o zaman CANLAR CANINI bulur ölse bile bedeni ölür. Kamil olmayana insan denmez BEŞER denir. Beşer ise hep şaşar onu sonsuza kadar yaşatacak şey eksiksiz ADALET ile alacağı kararlardır. Adaletin Kemali ise HAK ile olur."

Hepimize Hakkı bilmeyi ve Hakk'ın adaleti ile adil davranmayı , kendini hakkıyla bilmeyi ve dengede olabilmeyi nasip etsin.